Στο ανατολικό άκρο του συμπλέγματος των ηπείρων της Ταράντια του Κρόνου, βρίσκεται η ορεινή χώρα της Μερανδίας, η οποία φημίζεται για τα όμορφα τοπία και για τις γραφικές της πόλεις. Στα ανατολικά της χώρας, που αποτελεί το τελευταίο σύνορο των Ταραντιανών ηπείρων, δεσπόζει η μεγαλοπρεπής και πασίγνωστη λιμανόπολη της Ότομ, κέντρο απ' το οποίο διέρχονται ταξιδιώτες, έμποροι και μετανάστες.
Η πραγματική μαγεία της χώρας όμως βρίσκεται στα μοναδικά χωριά της. Ένα από αυτά είναι και το Γιούταν, ένα μικρό ορεινό χωριό που βρίσκεται στους πρόποδες του Σταυρόβουνου, με πληθυσμό μόλις 280 κατοίκων.
Αν και το χωριό χωρίζεται γεωγραφικά και επίσημα σε Άνω και Κάτω Γιούταν, νοείται πάντοτε ως ενιαία κοινότητα τόσο από τους κατοίκους του, όσο και από ταξιδιώτες που το έχουν επισκεφθεί και το γνωρίζουν. Το Κάτω Γιούταν διαθέτει περισσότερο πληθυσμό καθότι βρίσκεται μέσα στο λαγκάδι που έχει δημιουργηθεί από τα λιγοστά νερά που κατεβαίνουν από το βουνό. Εξαιτίας των νερών είναι επίσης και πιο πράσινο. Η κεντρική πλατεία, η κοινότητα και το κέντρο του χωριού βρισκονται εκεί.
Αντιθέτως, το Άνω Γιούταν αν και είναι πιο αραιοκατοικημένο, έχει εύφορα χωράφια και αρκετή γη για τα σπαρτά των αγροτών.
Περίπου δυόμισι χιλιόμετρα έξω από το Άνω Γιούταν, προς το βουνό του Σταυρού, μένει στην καλύβα του ένας ανήσυχος αγρότης. Πρόκειται για τον Τζάνους, έναν μοναχικό και αντικοινωνικό Κρόνιο, που έχει χάσει τους γονείς του από μικρός. Διαρκώς κατηφής και εσωστρεφής, έχει αποκτήσει τον τίτλο του "τρελού" από τους συγχωριανούς του. Οι μόνοι που τον συμπαθούν και προσπαθούν μάταια να του αλλάξουν συμπεριφορά είναι ο Σάιφεν, ένας καλοκαρδος μυλωνάς, και η Ίζαμπελ, μια γλυκιά χωριατοπούλα. Σύντομα όμως, η ζωή στο χωριό θα πάρει μια αναπάντεχη τροπή...
Αν και το χωριό χωρίζεται γεωγραφικά και επίσημα σε Άνω και Κάτω Γιούταν, νοείται πάντοτε ως ενιαία κοινότητα τόσο από τους κατοίκους του, όσο και από ταξιδιώτες που το έχουν επισκεφθεί και το γνωρίζουν. Το Κάτω Γιούταν διαθέτει περισσότερο πληθυσμό καθότι βρίσκεται μέσα στο λαγκάδι που έχει δημιουργηθεί από τα λιγοστά νερά που κατεβαίνουν από το βουνό. Εξαιτίας των νερών είναι επίσης και πιο πράσινο. Η κεντρική πλατεία, η κοινότητα και το κέντρο του χωριού βρισκονται εκεί.
Αντιθέτως, το Άνω Γιούταν αν και είναι πιο αραιοκατοικημένο, έχει εύφορα χωράφια και αρκετή γη για τα σπαρτά των αγροτών.
Περίπου δυόμισι χιλιόμετρα έξω από το Άνω Γιούταν, προς το βουνό του Σταυρού, μένει στην καλύβα του ένας ανήσυχος αγρότης. Πρόκειται για τον Τζάνους, έναν μοναχικό και αντικοινωνικό Κρόνιο, που έχει χάσει τους γονείς του από μικρός. Διαρκώς κατηφής και εσωστρεφής, έχει αποκτήσει τον τίτλο του "τρελού" από τους συγχωριανούς του. Οι μόνοι που τον συμπαθούν και προσπαθούν μάταια να του αλλάξουν συμπεριφορά είναι ο Σάιφεν, ένας καλοκαρδος μυλωνάς, και η Ίζαμπελ, μια γλυκιά χωριατοπούλα. Σύντομα όμως, η ζωή στο χωριό θα πάρει μια αναπάντεχη τροπή...
No comments:
Post a Comment